De discussie over de plofkip wordt elke keer weer opgerakeld en nu dit weer.
De controle op ons vlees is ondermaats. Bezuinigingen vanuit de centrale overheid op o.a. de diensten van de NVWA zorgen ervoor dat vleesproducenten hun gang kunnen gaan voor zover het het overtreden van regels betreft.
In de media wordt de schuld aan de NVWA gegeven maar is at wel zo.
In de periode dat ik met vleeswaren te maken had hoorde ik leveranciers alleen maar klagen. Klagen over de marges klagen over de wensen en eisen van supermarktketen die hen worden opgelegd en de steeds maar dalende inkoopprijzen van de vleesproducten waardoor er met goed fatsoen in sommige gevallen geen droog brood meer te verdienen valt.
De leverancier en supermarkten.
Als de marges onder druk komen is het eenvoudig te constateren dat er onderaan de streep weinig overblijft om te investeren. Investeren in kwaliteit en foodsafety. Leveranciers kunnen geen extra controle slagen meer maken bij ingangs-en uitgangcontrole van het vlees. Dat betekent extra handjes en het geld hiervoor ontbreekt of is in niet voldoende mate aanwezig.
De supermarkten zouden zich wellicht af moeten vragen of zij hun leveranciers niet te veel vragen. Deze vraag ontstaat uit het feit dat vlees steeds goedkoper moet onderd druk van de kilo aanbiedingen. Gemiddeld € 3,/ voor een pond rundergehakt is eigenlijk geen faire prijs. Iedereen begrijpt dat je hiervoor geen koe kunt slachten deze geslacht en wel moet vervoeren naar de vleesverwerker die het vervolgens moet verwerken en verpakken om het in CBL fusten naar de diverse dc´s te brengen.
Daar moet de marge voor de supermarkt dan ook nog van af.
De consument
Heeft de consument ook boter op z´n hoofd. Ik denk het deels wel. Onder invloed van de crisis gaan we steeds goedkoper boodschappen doen. Natuurlijk, de verkoop biologisch vlees en vleeswaren neemt een vlucht maar het overgrote deel is nog steeds gewoon standaard massaproductie vlees wat we eten. Als we massaal overstappen op biologisch vlees betekent dit in die sector weer een schaarste immers de biologische koe wordt niet volgestopt met groei hormonen waardoor deze in 6 maanden tijd groeit van kalf tot volwassen koe. Kan de sector die stijgende vraag wel aan. Een hoe controleren we dan of die koe wel echt biologisch is?
Conclusie
De NVWA de schuld geven is makkelijk, maar laten supermarkten slagers en consumenten zich ook eens afvragen wat ze er zelf aan zouden kunnen doen.
Als we allemaal flextariër worden en dus een of meer dagen per week ons vlees zouden laten staan in de week (6,6 miljoen huishoudens) zou dat de druk op de keten enorm wegnemen de kwaliteit en de vraag naar vlees in balans brengen en heeft de NVWA en de supermarkten zelf ruim de tijd en het geld om de keten goed te controleren.
Gebeurt dit niet dan denk ik dat het probleem blijft.