Ik krijg vaak de vraag gesteld waarom ik gekozen heb voor hert relatief onzekere bestaan als interimmer. Daar liggen veel redenen aan ten grondslag , maar een paar die voor mij belangrijk waren zal ik hier kort toelichten.
Het geld??
Geld wordt vaak genoemd als reden waarom interimmers zijn gaan interimmen. In mijn geval kan ik zeggen dat als ik mijn omzet en het daarvan afgeleide ondernemrsinkomen uitreken over al die jaren, dit een vast inkomen als CM-er of buyer binnen food ontloopt niet zoveel ontloopt. Dus dat was en is geen reden
Niet meer voor een baas willen werken??
Dat speelde zeker wel een rol. Niet dat ik een hekel zou hebben aan managers (zeker niet aan goede en empathische verre van dat zelfs) maar na 20 jaar in loondienst bekroop mij wel het gevoel dat je niet helemaal zelf kan berslissen wat je doet. Zeker in mijn “loondienst tijd”, het dagelijks naar kantoor rijden om daar je job te doen stuitte mij tegen de borst. Ik wilde graag zelf bepalen wanneer wat bij wie en hoe lang ik werk. Interimwerk vult die wens in.
En als je dan geen werk hebt?
Ja dat komt voor, ik heb 2x 7 maanden en 9 maanden thuisgezeten. Gelukkig had ik geld apart gezet om dit soort tijden te kunnen overbruggen, maar op dit moment vraag jhe je wel af of je de juiste beslissing hebt genomen de twijfel slaat dan toe. maar terugkeren in loondienst om die reden is geen goede reden en daarnaast hebben bedrijven moeite met het in dienst nemen van (ex-) interimmers omdat zij bang zijn dat deze vrij snel het bedrijf weer verlaat en terug wil naar de interim professie.
Wat maakt het dan zo leuk?
De afwisseling, nieuwe mensen ontmoeten, andere bedrijfsculturen leren kennen, verbeteren van jezelf, sterker worden om elke keer weer opnieuw op te starten en natuurlijk het allerbelangrijkste, het opdoen van ervaring die je dan weer gebruiken in een volgende opdracht.
De onafhankelijkheid dan ??
Ja dat is wel een heel belangrijk punt. Werken wanneer het jouw uitkomt. Als bij mij de motivatie ontbreekt ben ik even niet beschikbaar. Een opdrachtgever heeft niets aan iemand die het doet omdat het moet, maar juist omdat ik het leuk vind. Immers geluk bepaald een groot deel van mijn presteren. Inmiddels probeer ik ca. 6 maanden per jaar te werken en de andere 6 niet. De work life balance is voor mij wel belangrijk geworden. Dat past niet altijd maar het is wel mijn streven. Vaak wordt je gevraagd langer te blijven dan de 6 maanden die ik in mijn hoofd heb. Daty doie ik dan en dan is de wens om maar 6 maanden per jaar te werken vervlogen.
Je uurtarief hoe bepaal je dat?
Ik heb de stelregel dat als je hoog in het uurtarief gaat zitten en daarmee in de hoogste belastingschijf valt, je een flink aantal maanden per jaar voor “Apeldoorn ” werkt. Dan een aantal manden om je reserve aan te vullen en dan nog een paar maanden voor je plezier.
Ik hanteer een heel redelijk tarief. Ik heb wel eens het verwijt gekregen dat ik te goedkoop was en daarmee de markt verpestte. Ik heb me daar weinig van aangetrokken. Indien bureaus er als bemiddelaar tussen zitten is het altijd wel oppassen hoeveel zijn van jou tarief willen hebben. In de regel kom ik daar wel uit.
Ben je nu gelukkig??
Ja dat ben ik zeker. Ik doe werk wat ik leuk vind, ik werk niet meer 48 weken per jaar, heb tijd voor tal van andere zaken en kan kiezen voor wie ik werk en voor wie niet.